Kadınların Cemaat ile Namaz Kılması

Soru:  Kadınların kendi aralarında cemaat yapmalarının hükmü nedir?

Cevap:  Hanefi mezhebine ait fıkıh kitaplarında sadece kadınlardan oluşan bir cemaatin mekruh olacağı bildirilmektedir.[1] Delil olarak da Efendimiz Aleyhissalatü vesselam’ın

بيوتهن خير لهن  “Evler(de kılmalar)i onlar için daha hayırlıdır”[2] hadisi şerifini göstermektedirler. İmam et-Tahavi’in Muhtasar’ını şerh eden “el-Cessas” ondan namazın cemaatle kılınmasının erkeklere farz(-ı kifaye) olduğunu ve bazılarının kılmasıyla ötekilerin üzerinden bu farziyetin düşeceğini naklettikten sonra kadınlar üzerine bu şekilde bir farziyetin olmadığı şeklinde bir ruhsat nakletmektedir.[3] Yani “el-Cessas”ın bu naklinden anlaşılan İmam et-Tahavî’nin kadınların cemaatle namaz kılmayı mekruh görmediğidir. Bu da İmam et-Tahavi’nin âsâr’a tutunmayı daha çok üslup edinen bir ilmi anlayışa sahip olmasından kaynaklanabilir. Nitekim Hz. Aişe[4] ve Hz Ümmü Seleme[5] (Radıyallahu Anhuma)’nın kadınlara imamlık yaptığı rivayetlerde mevcuttur. “Şerhu’l-Mecma” isimli kitaptan konu hakkında nakil yapan Ali el-Kari, bu durumun kadınların cemaat yapmasının müstehap sayıldığı dönemlere ait olduğunu bildirmekte ve daha sonra bunun nesh edildiğini belirtmektedir.[6]

Bütün bunlarla beraber, mahza kadınlardan oluşan bir cemaatin fitne oluşturması ve imamın öne geçmesi ile kadınlara farz olan hicap emrinin ihlal edilmesi gerekçesiyle mekruh olacağı izahtan varestedir. Hz. Aişe rivayeti vb. rivayetler ise İslâm’ın başlangıcına hamledilmiştir.[7]


Ömer Faruk Korkmaz


 Dipnotlar:

[1] El-Mavsili, el-İhtiyar li Ta’lili’l Muhtar I/207 er-Risaletu’l-Alemiyye, Beyrut 2009 B.I
[2] İbn Huzeyme, es-Sahih, III/93 No:1684, Hakim, el-Müstedrek I/209 Daru’l-Marife Beyrut-Lübnan
[3] El-Cessas, Şerhu Muhtasaru İhtilafi’l Ulema, I/263 Daru’l Beşairi’l-İslâmiyye
[4] Abdurrezzak, el-Musannef III/141, ez-Zeylai, Nasbu’r-Raye 2/31
[5] Abdurrezzak, el-Musannef III/140
[6] Ali el-Kari, Fethu Babi’l-İnaye, I/269, Daru’l Kütübi’l- İlmiyye Beyrut 2009 B.I
[7] Burhaneddin el-Merğinânî, El-Hidaye Şerhu Bidayeti’l Mübtedî, I/70  Daru’l-Erkam